جملاتی که باید بر تک تک سلولهای خاکستری مغز حک کرد و به آن عمل نمود
( قمست اول )
بهتر است روی پای خود بمیری تا روی زانو‌هایت زندگی کنی
دوستت را چنان دوست مدار! مبادا روزی دشمنت شود
هیچ وقت پارس کردن یک سگ پیر را بی اهمیت تلقی نکن .
آن که با حق درآویخت خون خود بریخت
تجربه اسمی است که افراد به اشتباهاتشان میدهند
همه دوست دارند که به بهشت بروند, ولی کسی دوست ندارد که بمیرد
قطعاً خاک و کود لازم است تا گل سرخ بروید. اما گل سرخ نه خاک است و نه کود
ساقه شکستن قانون طوفان است تو نسیم باش و نوازش کن
آنچه که هستی هدیه خداوند به توست و آنچه که می شوی هدیه تو به خداوند است.پس بی نظیر باش.
سعی کن از گناه نفرت داشته باشی نه از گناهکار.
خدایا هرگز نگویمت که دستم بگیر عمریست گرفته ای رهایم مکن
سنگی که طاقت ضربه های تیشه را ندارد تندیس زیبا نخواهد شد،
هیچ تدبیری را ، قدرت تغییر تقدیر نیست .
آنچه رخ داده را باید پذیرفت ، اما آنچه رخ نداده را میتوان به میل خود ساخت .
ماهی لب بسته را اندیشه قلاب نیست .
کسانی که خود را در اوج میبیند ، یک راه برای بیشتر برای ادامه ندارند
و آن حرکت در سرازیری است .
بزرگ ترین رنج ، رنج بودن است و چه لذت بخش است اینجا نبودن .
کاش در کتاب قطور زندگی سطری باشیم به یاد ماندنی ? نه حاشیه ای فراموش شدنی .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر